YUSUF HAYALOĞLU ŞİİRLERİ

ADI BAHTİYAR



Geçiyor önümden sirenler içinde

Ah eller üstünde çiçekler içinde

Dudağında yarım bir sevda hüznü

Aslan gibi göğsü türküler içinde



Rastlardım avluda hep volta atarken

Sigara içerken yahut coplanırken

Kimseyle konuşmaz dağ gibi titrerdi

Çocukça sevdiği çiçeği sularken



Diyarbakırlıymış adı bahtiyar

Suçu saz çalmakmış öğrendiğim kadar

Geçiyor önümden gülyüzlü bahtiyar

Yaralıyım yerde kalan sazı kadar



Beni tez saldılar o kaldı içerde

Çok sonra duydum ki Yozgat'ta sürgünde

Ne yapsa ne etse üstüne gitmişler

Mavi gökyüzünü ona dar etmişler



Gazete çıktı üç satır yazıyla

Uzamış sakalı çatlamış sazıyla

Birileri ona ölmedin diyordu

Ölüm bir yanında hüzünle gülüyordu

ASİ BİR KÜHEYLAN



Aşiret çocuğuyam adım Küheylan

Kızılca kıyamet yaylasında doğmuşam

Koyaklarda kartal uçurmuşam, kurt kovalamışam, adam vurmuşam

Onursuz yaşanmaz demişem

Rezil rüsva etmemişem kendimi böceklere

Yavri yavri

Bu yüzden dik bakaram adamın yüzüne

Bu yüzden böyle hoyrat kalmışam

Asi bir Küheylanam

Anam rüzgar, babam gurbet

Bin yıldır bu koğuştayam

Diz çöktürmez beni hasret

Seni sevmişem

Bir kekliğin sesini üzmekten sakınır gibi

Seni sevmişem

Gururlu dağ çiçeklerini göğsüme takınır gibi

Ben sazımı kılçadırların boynuna asıpta öyle gelmişem buraya

Yavri yavri

Ölürsem iradi ölürem

Harlanmış bir kılıca alnımla dokunur gibi

Asi bir Küheylanam

Gözlerini benden ayırma

Kırılıp düşerem sonra kimse bakmaz yarama

Bana ne getirmişen Cico

Karda çürümüş sümbül soğanlarımı

Yoksa tozkaldıran taylarımı

Dargeçitlerdemi kanatmışan

O göçebe sevdamızın yamacına

Şimdi kimler konmada söyle

Yavri yavri

Söyle kınalı kuzun nerde

Onu hangi soysuzun sürüsüne katmışan

Asi bir Küheylanam

Mahmut vurma döşüme

Delerem bu duvarları delerem

Jandarma kavuşmaz peşime

Benki dipsiz uçurum boylarında

Paramparça olmuş ölmemişem

Benki huysuz nehir yataklarında

Yaralarımı çamurla sıvamışam

Nasıl sığaram düşündünmü

Şu altı adımlık tosbağa voltasına şimdi

Yavri yavri

Dağları çıldırtan öykümü

Ben bu demirlere dişlerimle yazmışam

Asi bir Küheylanam

El süremezler yeleme

Bırak yırtılayım bırak, gem vurma benim dilime

Hüznün duvarlarında

Sıvası dökülmüş bir yer vardır bilirmisen Yavri

Bilirmisen çiçekler çentik çentiksolar

Bu gevur ölüsü akşamlarda

Bırak gözyaşlarımın açtığı çukurlar öylece betonda kalsın

Donansın peşime bi metelik etmez bu sırtlan adımları.Donansın

Yavri yavri

Şapkam namusumdur

Koma buralarda koma

Tespihim dağılmasın

Asi bir Küheylanam

Kesmez beni bu acılar

Beni vursada bu puştlar

Ancak sırtımdan vururlar

ALIR DAĞLAR



Baba bugün üşüyorum

Karda kaldım üşüyorum

Anama deyin sıcak bir çorba koysun

Üstümü ört baba üşüyorum



Behey babam dalmış babam

Sigarayı sarmış babam

Şapkasına hicran dökmüş

Kibrit gibi yanmıs babam



Baba bugün alır dağlar

Bu dert beni alır dağlar

Şehirlere sığmaz oldum

Fazla sürmez alır dağlar



Baba bugün ağlıyorum

Darda kaldım ağlıyorum

Duaların üzerimden eksik etme

İçim yandı ağlıyorum

AYRILIK HEDİYESİ



şimdi saat sensizliğin ertesi

yıldız dolmuş gökyüzü ay-aydın

avutulmuş çocuklar çoktan sustu

bir ben kaldım tenhasında gecenin

avutulmamış bir ben...



şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim

ki bu yaşlar

utangaç boynunun kolyesi olsun

bu da benden sana

ayrılığın hediyesi olsun



soytarılık etmeden güldürebilmek seni

ekmek çalmadan doyurabilmek

ve haksızlık etmeden doğan güneşe

bütün aydınlıkları içine süzebilmek gibi

mülteci isteklerim oldu ara sıra, biliyorsun..

şimdi iyi niyetlerimi

bir bir yargılayıp asıyorum

bu son olsun be..bu son olsun!

bu da benim sana

ayrılırken mazeretim olsun!



şimdi saat yokluğunun belası

sensiz gelen sabaha günaydın!

işi-gücü olanlar çoktan gitti

bir ben kaldım voltasında sensizliğin

hiç uyumamış bir ben...



şimdi dişlerimi sıkıp

dudaklarıma kanamayı öğrettim

ki bu kızıl damlalar

körpe yanağında bir veda busesi olsun

bu da benden sana

heba edilmiş bir aşkın

son nefesi olsun...



kafamı duvara vurmadan

tanıyabilmek seni

beyninin içindekileri anlayabilmek

ve yitirmeden, yüzündeki anlık tebessümü

bütün saatleri öylece durdurabilmek için

çıldırasıya paraladım kendimi

lanet olsun!

artık sigarayı üç pakete çıkardım günde

olsun be! ne olacaksa olsun!

bu da benim sana

ayrılırken şikayetim olsun

BEN BİR KADINIM



Kavrulur şu kanlı gözlerimde günler

Akşamdan bir sancıyla

Koklanmış bir gül gibi hayallerim ayak altında

Yol vermez yol vermez ağlamaya gururum

Yılların aynasında

Horlanmış vücudumda memelerim derin acıda



Ben bir kadınım ben bir insan

Taşırım karnımda paramparça can

Bir yanımda cevahir, bir yanımda kan

Bir yanım şiir destan, bir yanım kirli fistan

Bir yanım güller açmış, bir yanım viran



Savrulur şu tozlu saçlarımda rüzgar

Çıldırtan bir hışımla

Saklanmış bir sır gibi, şiirleri ateş hattında

Dayanmaz dayanmaz bu baskıya yürürüm

Sabrımın bir anında

Elimin hamuruyla çeker giderim

Canım burnumda



Ben bir kadınım ben bir insan

Taşırım karnımda paramparça can

Bir yanımda cevahir, bir yanımda kan

Bir yanım şiir destan, bir yanım kirli fistan

Bir yanım güller açmış, bir yanım viran

BEYAZ SEVDA



Sen mapusta solan gülsün her yanın duvar

Sen ağlama kan olur bana o yaşlar

Sen hayatın küskünüsün acının suskunu



Sen yayalada bir baharsın, tarlada rüzgar

İçimde sana dair bembeyaz bir sevda var



Sen torosta yağan karsın tarlada rüzgar

Sakın esme toz olur kapanır yollar

Sen eylemin yangınısın hayatın cılgını

Tenimde sana dair ürpertiler var



Sen munzurda akan çaysın yaylada bahar

Sen gülünce gül açar yine o dağlar

Sen sevincin dudağısın sevdanın sapağı

Sazımda sana dair esintiler var

BİR VEDA HAVASI



Vakit tamam, seni terk ediyorum.

Bütün alışkanlıklardan öteye...

Yorumsuz bir hayatı seçiyorum.

Doymadım inan, kanmadım sevgine.

Korkulu geceleri sayar gibi,

Birden bire bir yıldız kayar gibi,

Ellerim kurtulacak ellerinden

Bir kuru dal ağaçtan kopar gibi.

Aşk sa bitti, gül se hiç dermedik

Bul kendini kuytularda hadi dal

Sen bir suydun, sen bir ilaçtın.

Hoşçakal iki gözüm hoşçakal.



Vakit tamam seni terk ediyorum

Bu incecik bir veda havasıdır

Parmak uçlarına değen sıcaklık

İncinen bir hayatın yarasıdır

Kalacak tüm izlerin hayatımda

Gözümden bir damla yaş aktığında

Bir yer bulabilsem seni hatırlatmayan

Kan tarlası gelincik şafağında

Ölümse korktum savaşsa hep kaçtım

Vur kendini korkularda hadi al

Seninle bir bütün olabilirdik

Hoşçakal iki gözüm hoşçakal

BİZ ÜÇ KİŞİYDİK



Biz üç kişiydik;

Bedirhan, Nazlıcan ve ben

Üç ağız, üç yürek, üç yeminli fişek...

Adımız bela diye yazılmıştı dağlara taşlara,

Boynumuzda ağır vebal, koynumuzda çapraz tüfek...



El tetikte kulak kirişte

Ve sırtımız toprağa emanet...

Baldıran acısıyla ovarak üşüyen ellerimizi,

Yıldız yorgan altında birbirimize sarılırdık.

Deniz çok uzaktaydı

Ve dokunuyordu yalnızlık.

Gece uçurum boylarında,

Uzak çakal sesleri

Yüzümüze, ekmeğimize,

Türkümüze çarpar geçerdi.



Göğsüne kekik süredi Nazlıcan,

Tüterdi buram buram.

Gizlice ona bakardık,

Yüreğimiz göçerdi...



Belki bir çoban kavalında yitirdik Nazlıcan'ı,

Ateşböcekleriyle bir oldu kırpışarak tükendi.

Bir narin kelebek ölüsü bırakıp tam ortamıza,

Kurşun gibi, mayın gibi tutuşarak tükendi...



Oy Nazlıcan vahşi bayırların maralı,

Nazlıcan saçları fırtınayla taralı,

Sen de gider miydin böyle yıldızlar ülkesine,

Oy Nazlıcan oy can evinden yaralı...



Nazlıcan serin yayla çiçeği

Nazlıcan deli dolu heyecan

Göğsümde bir sevda kelebeği

Nazlıcan ah Nazlıcan...



Artık yenilmiş ordular kadar

Eziktik, sahipsizdik

Geçip gittik, parka ve yürek paramparça,

Gerisi ölüm duygusu, gerisi sağır sessizlik,

Geçip gittik, Nazlıcan boşluğu aramızda...



Bedirhan'ı bir geçitte sırtından vurdular...

Yarıp çıkmışken nice büyük ablukaları,

Omuzdan kayan bir tüfek gibi usulca,

Titredi ve iki yana düştü kolları....

Ölüm bir ısırgan otu gibi sarmıştı her yanını

Devrilmiş bir ağaçtı ayışığında gölgesi

Uzanıp bir damla yaş ile dokundum kirpiklerine

Göğsümü çatlatırken nabzımın tükenmiş sesi...



Sanki bir şakaydı bu, birazdan uyanacaktı,

Birazdan ateşi karıştırıp bir sigara saracaktı

Oysa ölüm sadık kalmıştı randevusuna ah

O da Nazlıcan gibi bir daha olmayacaktı...



Ey Bedirhan; Katran gecelerin heyulası,

Ey Bedirhan; Kancık pusuların belası

Sen de böyle düşecek adam mıydın konuşsana,

Ey Bedirhan ey mezarı kartal yuvası...



Bedirhan mor dağların kaçağı

Bedirhan mavi gözleri şahan

Zulamda suskun gece bıçağı

Bedirhan ah Bedirhan...



Biz üç kişiydik

Üç intihar çiçeği

Bedirhan, Nazlıcan ve ben

Suphi...

BÜYÜK ACILAR



yüzümden firar etti gözlerim

şimdi bir denize bakıyorlar

dört duvar arasında kalmışım

yanımdakiler öyle diyorlar



kafamı çarptığım ranzanın demiri

ciğerlerimi emen soğuk duvar

saçımdaki karları çoğaltmışım

yanımdakiler öyle diyorlar



görüş günüm olmadı henüz

daha yeni başlıyor büyük acılar

ve daha epey ağrıyacakmışım

yanımdakiler öyle diyorlar



seni görmeyeceğim artık

zaten tamamlanmıştı anılar

ihtimal sabah alınırmışım

yanımdakiler öyle diyorlar



gözlerime iyi bakarsın umarım

günde milyonlarca kez seni ararlar

diğer tüm hisleri bırakmamışım

yanımdakiler öyle diyorlar



yanımdakiler öyle diyorlar

DAĞLARDA KAR OLSAYDIM



Şu dağlarda kar olsaydım

Bir asi rüzgar olsaydım

Arar bulur muydun beni

Sahipsiz mezar olsaydım



Şu yangında har olsaydım

Ağlatıp bizar olsaydım

Belki yaslanırdın bana

Mahpusta duvar olsaydım



Şu bozkırda han olsaydım

Yıkık perişan olsaydım

Yine severmiydin beni

Simsiyah duman olsaydım



Şu yarada kan olsaydım

Dökülüp ziyan olsaydım

Bu dünyada yerim yokmuş

Keşke bir yalan olsaydım

DİYARBAKIR TÜRKÜSÜ



Diyarbakır ortasinda vurulmuş uzaırım

Ben bu kurşun sesini nerde olsa tanırım

Bu dağlarda gençliğim cayı cayır yanarken

Ay vurur gözyaşına ben gecede kalırım



Üzülme sen, üzülme başını öne eğme

Gün olur kavuşuruz, dert etme Diyarbakır

Yüreğini dağlama, kanlı bezler bağlama

Bu yangın söner birgün, ağlama Diyarbakır



Diyarbakır yolunda toz olmuş dağılırım

Bu hırçın depremlerle sarsılırım kanarım

Arkadaşların yüzü ağır ağır solarken

Gün doğar yaylalara, kahrımdan utanırım



Ey fırtınalı bayır, ey mazlum Diyarbakır

Dağlarında ateşler, alnında kızıl bakır

Çiğdemler solar gibi, anneler yanar gibi

Dizlerine döküldüm, ağlama Diyarbakır

GİDERİM



Artık seninle duramam

Bu akşam çıkar giderim

Hesabım kalsın mahşere

Elimi yıkar giderim



Sen zahmet etme yerinden

Gürültü yapmam derinden

Parmaklarım üzerinden

Su gibi akar giderim



Artık sürersin bir sefa

Ne cismin kaldı ne cefa

Şikayet etmem bu defa

Dişimi sıkar giderim



Bozar mi sandın acılar

Belaya atlar giderim

Kurşun gibi mavzer gibi

Dağ gibi patlar giderim



Kaybetsem bile herşeyi

Bu aşkı yırtar giderim

Sinsice olmaz gidişim

Kapıyı çarpar giderim



Sana yazdığım şarkıyı

Sazımdan söker giderim

Ben ağlayamam bilirsin

Yüzümü döker giderim



Köpeklerimden kuşumdan

Yavrumdan cayar giderim

Senden aldığım ne varsa

Yerine koyar giderim



Ezdirmem sana kendimi

Gövdemi yakar giderim

Beddua etmem üzülme

Kafama sıkar giderim

HANİ BENİM GENÇLİĞİM NERDE..



Hani benim gençliğim nerde

Bilyelerim topacım

Kiraz ağacı altında yırtılan gömleğim

Çaldılar çocukluğumu habersiz.



Penceresiz kaldım anne

Uçurtmam tellere takıldı

Hani benim geçnliğim nerde.



Ne varsa bu gençliği yakan

Ekmek gibi aşk gibi

Ne varsa güzellikten yana

Bölüştüm büyümüştüm.



Bu ne yaman çelişki anne

Kurtlar sofrasına düştüm

Hani benim gençliğim nerde.



Hani benim sevincim nerde

Akvaryumum kanaryam

İNTİHAR MAVİ



Dağların dorukları dumanlı olur

Geriye dönmez savaşçılar...



Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri

Karla yıkanmıştır yüzleri...

Bu yüzden asla vedalaşmaz

Ve kılıçlarında taşırlar şiiri! .



Bu yüzden sevdaları mahzundur

Yürekleri kallavi!

Alınları ihanet vurgunudur.

Gözleri intihar mavi...

İŞTE GİDİYORUM



İşte gidiyorum

Karşılıksız bir aşka kurban ettim ömrümü

İşte gidiyorum

Toprak alsın benimde bu hazin öykümü



İşte gidiyorum, gurbet yorgunu gövdemi

Çukura kim indirecek

İşte gidiyorum

Bu menfur cinayeti, şimdi çıkıp kim üstlenecek



Çürüdü gözlerim, yüreğim, bu yağmurlu şehirde

İşte gidiyorum

Beni kaldırın, hicran kalsın teneşirde



Size yüzyallardır sesini kaybetmiş

Bir türkü söyliyecektim...

Ve bir yayla şefkatiyle

Kirpiğinizin ucundan öpecektim



Bir masum türküydü sadece

Yüzbinlerce madurun gönlünde

Belki söyleriz hepbirlikte

Belki, mahşerin birinci gününde



Nasıl sevmiştim hepinizi..nasıl böyle oldu akıbetim?

Ve nasıl çöle döndü

O benim gül gülistan memleketim



İşte gidiyorum, hiçbiriniz, hiçbir dilde beni anlamadınız

Ben başımı verdim, sizinse

İnsafsız bir linç oldu karşılığınız



İşte gidiyorum

Penceresiz bir dünyanın labirentine

İşte gidiyorum

''Saçlarındaki yıldızları koparabilirsin anne''



Sonunda kaptırdım gönlümü

ölüm denen o kaypak türküye...

Ve işte kurtuldun benden

Şen olasın ey sevgilim Türkiye



Elbet benimde vardı

Kendime ve yurduma dair umutlarım

Belki bıraktığım yerden sürdürür

Dostlarım, karım ve çocuklarım...



Çatladı yüreğim çatladı sazım

Demekki böyleymiş yazım

Sizlere armağan olsun

Sizlerden ödünç aldığım bu yürek sızım...



Benim hiç hayalim olmadı anne

Ne seni rahat ettirdim, ne kendim ettim rahat

Bir mutluluk fotoğrafı bile çekdirmedi bu hayat

Kaybolmuş bir anahtar kadar sahipsizim anne

Ne omuzumda bir dost eli, ne saçımda bir şefkat...



Sayki yollarda akan, şu feydasız çamurdan anne...

Sayki ıslanmaktım, üşümektim

Sayki yağmurdum anne?



Bunca yıldır gözyaşını, hangi denizlere sakladın,

Oy ben öleyim, sen beni ne diye doğurdun anne?

KALAN KALIR



Vur sırtına, vur sırtına

Dostun oldum vur sirtina

Madem ki ben kaldıramam

Derdimi al vur sırtına



Duman kalır, duman kalır

Ocak tüter duman kalır

Ben yanarım hic tükenmem

Benden sonra duman kalır



Ah ne fayda, ah ne fayda

Kefen beyaz ha ne fayda

Bir hayına yas dökersin

Kadrin bilmez ah ne fayda



Kalan kalır, kalan kalır

Giden gider kalan kalır

Ben giderim geri gelmem

Benden sonra kalan kalır



Meydan kalır, meydan kalır

Yiğit ölmez meydan kalır

Yere vurma hatırımı

Sana kahpe meydan kalır

KAVGAMIN ÇİÇEĞİ



Seni düşünüyorum seni

Sen ey kavgamın çiçeği



Toprağa su yürürken

Dağlar yeşerirken

Şafağın kızıl okları

Gecenin kalbine dalarken



Seni düşünüyorum seni

Sen ey kavgamın çiçeği

Bana sen öğrettin kavgayı



Seni özlüyorum seni

Sen ey kavgamın çiçeği



Sulara ay düşerken

Dalgalar öpüşürken

Sokağın titrek lambası

Islanan yüzüme düşerken



Seni özlüyorum seni

Sen ey kavgamın çiçeği

Bana sen öğrettin gülmeyi



Seni seviyorum seni

Sen ey kavgamın çiçeği



Seni düşünüyorum seni

Sen ey kavgamın çiçeği

Bana sen öğrettin gerçeği

NERDEN BİLECEKSİNİZ



Üstüm başım toz içinde

Önüm arkam pus içinde

Sakallarım pas içinde

Siz benim nasıl yandığımı

Nerden bileceksiniz.



Bir fidandım deriildim

Fırtınaydım duruldum

Yoruldum çok yoruldum

Siz benim neler cektiğimi

Nerden bileceksiniz.



Taş duvarlar yıkıp geldim

Demirleri söküp geldim

Hayatımı yıkıp geldim

Siz benim neden kaçtığımı

Nerden bileceksiniz.



Gökte yıldız kayar şimdi

Annem beni anar simdi

Sevdiğim var kanar şimdi

Siz benim niye içtiğimi

Nerden bileceksiniz.



Bir pınardım kan oldum

Yol kenarı han oldum

Yanıldım ah ziyan oldum

Siz benim neden sustuğumu

Nerden bileceksiniz.



Ben ardımda yas bıraktım

Ağlayan bir eş bıraktım

Sol yanımı boş bıraktım

Siz benim kime küstüğümü

Nerden bileceksiniz.

SEN AĞLAMA YAR



Dağlar beni koy ver gidim yar ağlamasın

Dizin vurmasın

Doymadım ömrüme nasıl ölem yar ağlamasın

Gülüm solmasın

Yollar tuzak ben ne edim yar ağlamasın

Yürek yanmasın



Ağlama yar sen ağlama yar

Gadan belan bana gelsin

Sen ağlama yar

Gül kırılmasın

Gönül kırılmasın

Kar fırtına boran olsun

Gülüme yağmasın

Ben öleyim oy ben öleyim

Bu canıma kurşun değsin

Dur ben öleyim



Ağlama yar gel ağlama yar

Sana gelen bana gelsin

Sen ağlama yar

Gülüm darıldı

Gönlüm yoruldu

Kar fırtına boran vurdu

Gülüm kırıldı

Ben öleyim oy ben öleyim

Bu canıma kurşun değsin

Dur ben öleyim

TOPAL SEVDA



Dün sahilde karşılaştık...

Biran gözüm ısırdı,sonra birden tanıdım

Düşmemek için zor tuttum kendimi

Bacaklarım titredi,bir ağaca yaslandım...



Yırtılan bir mektup gibi

Sisli hatıraların gerisinden bakıyordu..

Eski bir sevdanın durulmamış nehirleri

Çırpınarak yüreğime akıyordu.



Hatırladığım bir sonbahar günüydü,

Karşımızdaki yeni eve taşındılar

Bütün gün bakışıp duruyorduk

Gözleri sanki birer kurşundular!.



O zamanlar ben, zıpkın gibi bir çocuktum;

Liseye yeni başlamıştım

Onun saçlarını geriye savurup

Çapkınca gülümsemesinden hoşlanmıştım..



Ne zaman cama çıksam, karşı balkonda

Itırlı bir çiçek gibi tütüyordu

Ne zaman buluşalım desem, olmaz diyordu

Mektuplaşmak ona yetiyordu..



Bir Temmuz akşamıydı, unutmam

Yazlık sinema daha yeni dağılmıştı;

Bahçe kapısında sıkıştırıp öpmüştüm,

İçeri kaçıp saatlerce ağlamıştı..



Sonraları çok kanuştuk, gezdik

Bazen ağlaşıp bazen gülüştük

Çılgın gibiydik, her fırsatta buluştuk,

Uluorta öpüştük, herkesin diline düştük..



Ailesi baş edemedi, Mersin deki halasına gönderdi

Hiç arayıp sormadım

Ben osıralar devrimci oldum.

Mahalleden ayrılıp yıllarca evede uğramadım..



Dünyam değişmişti artık

Memleketin gidişatını hiçmi hiçbeğenmiyordum

Forumlara,yürüyüşlere katılıyor,

Durmadan şiir okuyup,ajitasyon çekiyordum..



Ah o gençlik rüzgarı ah..

Ezilen insanları tek başıma kurtaracağmı sandım

Anarşik bir eylem sırasında

Seken kurşunlarla bacağımdan yaralandım...



Ameliyatın ardından yıllarca yattım içerde,

Dosyam bir hayli kabarmıştı..

Beni o nemli koğuşlarda

Vefakar anamdan başka hiç kimse aramamıştı..



İçerden çıkınca onu sordum

Bir astsubayla evlenip buradan gitmişti..

Oysa kibrit ağusuyla koluma dağladığım

İsmi hala silinmemişti...



Hayat devam ediyordu

İçkiye vurmuştum, unutmayı denyordum

Pencerenin önünde, kuruyan bir çiçek gibi

Günden güne tükeniyordum..



Anam çökmüştü artık,ölmeden mürüvvet istiyordu

Bazan oturup dertleşirdik..

Kimsesiz bir kadın varmış,körmüş, olur demiş

Bende fazla uzatmadım,evlendik.



Geçmişe ait ne varsa; mektuptu,resimdi.

Bir bir ayırıp yaktım ateşte.

Nasıl gittiğini sorarsanız, ne bileyim,

Kör-topal gidiyor işte..



Ne varki, o hırçın saçları hepyüzüme savruluyor

Balkona her baktığımda.

Pişmanlık, bir eski yara gibi

Hala kımıldayıp duruyor onu hatırladığımda.



Biiyorum, onunla olsaydım

böyle kavga edip durmazdım yüreğimle.

Biliyorum, bu sevdayı ben yıktım,

Ben öldürdüm bu hoyrat ellerimle.!



Dün sahilde karşılaştık

Bir an boş bulundum,sendeler gibi oldum

Öyle bir baktı ki, ben o gözlerde

Bir ömrün bütün acılarını buldum...



Bir şeyler söylemek ister gibiydi

Başını eğip, gitti çocuklarının yanına

Nedendir bilmiyorum, fakat

Gimek istemedi sanki, kocasının koluna.



Ardından koşup durduramadım, ona soramadım

Öylece dona kaldım.

Çünkü o anarşik eylemden beri

Ben artık deynekli bir topaldım!...

YÜREĞİM KANIYOR



Sakin göllerin kuğusuyduk

Salınarak suyun yatağında

Yarılan ekmeğin buğusuyduk

Göğsüm daralıyor, yüreğim kanıyor

Olmasaydı sonumuz böyle...

İkimiz birer yolcuyduk

Aynı ormanda kaybolmuş

Aynı çıtırtıya ürperen iki serçe

Hep aynı yerde karşılaşırdık

Tesadüf bu

Dedim ya!

Hiç yoktan susturuldu şarkımız

Göğsüm daralıyor

Yüreğim kanıyor

Bitmeseydi bizim öykümüz böyle

Olmasaydı sonumuz böyle

Dağlarda çoban ateşiydik

Dolanarak suyun yanağından

Ceylanın pınara inişiydik

Olmasaydı sonumuz böyle...

YÜZÜMDEN FİRAR ETTİ GÖZLERİM



yüzümden firar etti gözlerim

şimdi bir denize bakıyorlar

dört duvar arasında kalmışım

yanımdakiler öyle diyorlar



kafamı çarptığım ranzanın demiri

ciğerlerimi emen soğuk duvar

saçımdaki karları çoğaltmışım

yanımdakiler öyle diyorlar



görüş günüm olmadı henüz

daha yeni başlıyor büyük acılar

ve daha epey ağrıyacakmışım

yanımdakiler öyle diyorlar



seni görmeyeceğim artık

zaten tamamlanmıştı anılar

ihtimal sabah alınırmışım

yanımdakiler öyle diyorlar



gözlerime iyi bakarsın umarım

günde milyonlarca kez seni ararlar

diğer tüm hisleri bırakmamışım

yanımdakiler öyle diyorlar



yanımdakiler öyle diyorlar

DİYARBAKIR



Diyarbakır düze doğru

Yar salınır bize doğru

Bu hasretlik diner bir gün

Dert dolanır saza doğru





Diyarbakır önü surlar

İçinde bir sevdiğim var

Ana bugün düğün olsun

Güller açsın, gülsün dağlar





Diyarbakır size kalmaz

Geceler gündüze kalmaz

Bu acılar biter bir gün

Devran döner güze kalmaz

KİM SUSTURABİLİR BİZİM TÜRKÜMÜZÜ



Kim susturabilir bizim türkümüzü kim

Biz ki bu hasreti semahların seyrinden alıp gelmişiz

Biz ki onu sitemkar anaların kirpiğinden derlemişiz

Süzülsün de acının derin izler bıraktığı gül yanaklardan

Yere dökülsün istememişiz

Bizim türkümüzü rüzgar söyler her gece

Ay vurdukça parıldar gün doğdukça hız alır

Nevroz ateşleriyle sağaltarak çırpınan yarasını

Can havliyle kardaş

Kan içinde bir kartal gibi vadilere saldırır

Türkülere ilişmeyin

Türküler nehirdir gecenin bağrına akar

Fazla eşelemeyin kardaş

Taşınca ne siperler kalır ne dev barikatlar

Deşmeyin diyorum deşmeyin

Kim susturabilir bizim türkümüzü kim

Biz ki nice amansız badirelerde serden geçmişiz

Biz ki ilmikler boynumuza takılıyken bile türkü söylemişiz

Sonra ırmak boylarında göğertip körpe otların serinliğinde

Dağlara emanet etmişiz

Biz ki her yangının külünden diri canlar yaratmışız

Bizki mazlumların defterine kanlı resimlerle sıralanmışız

Banaz yaylasından kerbelaya kar götürsün turnalar

Ölürüz sanma kardaş

Dostun attığı gülden yaralanmışız

Türküleri dövmeyin

Türküler gökyüzüdür karanlığa yıldızlar çakar

Üstümüze gelmeyin kardaş

Namuslu bir devrimcinin alnında kavga ışıldar

İncitmeyin diyorum incitmeyin

Kim susturabilir bizim türkümüzü kim

Bizki karacaoğlanı aşkla veyseli toprakla yüceltmişiz

Bizki köroğlunun narasıyla nice beyleri yere çökertmişiz

Yine de masum bir bebek gibi avuç avuç sevdamızı

Kalanlara vasiyet etmişiz

Adam dediğin sapına kadar yiğit olmalı

Ne karıncayı incitmeli ne ozanları yakmalı

Öyle sansar gibi punduna getirmek de neymiş

Adam dediğin kardaş

Yüreği varsa eğer getirip ortaya koymalı

Türküleri yakmayın

Türküler çiçektir en umutsuz zamanlarda açar

Kavgayı uzatmayın kardaş

Yüzyıllardır tuz döke döke çürüdü bu yaralar

Kanatmayın diyorum kanatmayın